Η υποδοχή με ψωμί και αλάτι είναι ο παραδοσιακός τρόπος που οι Ρώσοι υποδέχονται τους επισκέπτες τους. Το ψωμί και το αλάτι θεωρείται ότι δημιουργούν σχέση εμπιστοσύνης και φιλίας μεταξύ του οικοδεσπότη και του επισκέπτη του. Άρνηση από την πλευρά του επισκέπτη αποτελεί προσβλητική χειρονομία. Θα λέγαμε ότι και οι Έλληνες με παραπλήσια έννοια χρησιμοποιούν την φράση “φάγαμε μαζί ψωμί κι αλάτι”, εννοώντας ότι μοιραστήκαμε πολλά και γίναμε φίλοι.
Επίσης, οι Ρώσοι συμβουλεύουν στην αρχή και στο τέλος του δείπνου να τρώει κανείς ένα κομματάκι ψωμί με αλάτι για να είναι ευτυχισμένος. Ο Α. Possevino (ο πρώτος Ιησουίτης μοναχός που επισκέφθηκε τη Μόσχα τον 16ο αι.) αναφέρει ότι προφέροντας τις λέξεις ” ψωμί και αλάτι ” στο τέλος του γεύματος σηματοδοτείτο το τέλος του, οι δε Μοσχοβίτες πίστευαν ακόμη ότι τα λόγια αυτά έδιωχναν το κακό.
Τέλος, σύμφωνα με παλιά συνήθεια όταν μια οικογένεια εγκαθίστατο σε καινούργιο σπίτι, η νοικοκυρά τοποθετούσε στην γωνιά με τις εικόνες ένα κομμάτι ψωμί και αλάτι.
