Η 30η Μαρτίου 2020 σηματοδοτεί την 153η επέτειο της συμφωνίας πώλησης της Αλάσκας από την Ρωσία στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Η ονομασία Αλάσκα προέρχεται από την γλώσσα των αυτοχθόνων των Aλεούτιων νήσων και σημαίνει «μεγάλη γη». Οι Αλεούτιες νήσοι σχηματίζουν ένα τόξο που συνδέει την Αλάσκα με τα απέναντι ρωσι-κά παράλια.
Πιστεύεται ότι οι Ρώσοι έφθασαν στην Αλάσκα για πρώτη φορά λίγο μετά το 1600, όταν κυνηγοί θηλαστικών για γούνα διέσχισαν την Σι-βηρία και κατέληξαν στην βορειοαμερικανική ήπειρο. Οι τακτικές α-ποστολές για γούνες μεταξύ Σιβηρίας και Αλάσκας άρχισαν την δε-καετία του 1730, οπότε άρχισαν να εμφανίζονται ρωσικοί οικισμοί στην Αλάσκα. Σύντομα και η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία δραστηρι-οποιήθηκε στην περιοχή ελπίζοντας να προσηλυτίσει τους ιθαγενείς στην Ορθοδοξία.
Στις αρχές του 19ου αιώνα, η Αλάσκα έφερνε έσοδα στο ρωσικό τα-μείο λόγω του εμπορίου γούνας, αλλά μέχρι τα μέσα του αιώνα κατέ-στη σαφές ότι το κόστος διατήρησης και προστασίας αυτού του απο-μακρυσμένου και ευάλωτου από γεωπολιτική άποψη εδάφους θα υ-περέβαινε σημαντικά τα ενδεχόμενα κέρδη.
Οι συζητήσεις στην Ρωσία για την πώληση της Αλάσκας ξεκίνησαν την δεκαετία του 1850 και οι διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ το 1866, όταν Πρόεδρος ήταν ο Andrew Johnson και τσάρος ο Αλέξανδρος Β΄.
Οι αυτόχθονες έθεσαν θέμα ότι η γη τους δεν ανήκε στους Ρώσους για να δικαιούνται να την πουλήσουν στους Αμερικανούς, αλλά δεν εισακούστηκαν. Και μέχρι σήμερα η Αλάσκα παραμένει μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στις 30 Μαρτίου 1867 υπογράφηκε η συμφωνία πώλησης έναντι του ποσού των $ 7,2 εκατ. (11 εκατ. ρούβλια). Λαμβάνοντας υπόψη ότι η έκταση της Αλάσκας είναι 1,5 εκατ. τετρ.χλμ. θα λέγαμε ότι το στρέμ-μα πωλήθηκε για 4 σεντς.
Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι η συμφωνία για την πώληση της Α-λάσκας ήταν αμοιβαία επωφελής. Οι μεν Αμερικανοί ικανοποιούσαν τις γεωπολιτικές τους επιδιώξεις, οι δε Ρώσοι θα μπορούσαν να επι-κεντρωθούν στην ανάπτυξη των περιοχών της ρωσικής άπω ανατο-λής, που πρόσφατα είχαν προσαρτήσει. Πράγματι, μεγάλο τμήμα του ποσού διατέθηκε για την υλοποίηση του υπερσιβηρικού σιδηροδρό-μου.
Εκείνη την εποχή, στην Αμερική τόσοι λίγοι επιθυμούσαν να αποκτή-σουν μια τόσο τεράστια περιοχή ( οι πολέμιοι της απόφασης αποκα-λούσαν την Αλάσκα καταφύγιο για πολικές αρκούδες και αποθήκη πάγων), που η συμφωνία επικυρώθηκε με μόνο μία ψήφο διαφορά.
Ωστόσο, όταν 25 χρόνια μετά, ανακαλύφθηκε ο χρυσός και αργότερα οι άφθονοι ορυκτοί πόροι της Αλάσκας (πετρέλαιο, αέριο) , η συμφω-νία αναγνωρίστηκε ως σημαντικό επίτευγμα του Προέδρου Johnson.
Τα σημάδια του ρωσικού παρελθόντος της Αλάσκας εξακολουθούν να είναι ορατά. Πολλές παράκτιες πόλεις εξακολουθούν να φέρουν ρωσικά ονόματα και υπάρχουν σχεδόν 100 ρωσικές ορθόδοξες εκ-κλησίες που εξακολουθούν να λειτουργούν. Σε ορισμένες περιοχές, όπως η απομονωμένη Ninilchik, διαλέκτος της ρωσικής γλώσσας εξακολουθεί να εντοπίζεται στην ομιλία των γηραιότερων κατοίκων.
