Συνήθως αγγουράκι τουρσί αγοράζουμε έτοιμο, όμως είναι εξίσου εύκολο να φτιάξουμε και μόνοι μας. Λίγος χρόνος και μερικά υλικά που συνήθως έχουμε, αρκούν για να φτιάξουμε αυτό το ασυνήθιστα πικάντικο, τραγανό και αρωματικό αγγουράκι τουρσί με κουρκουμά,   

Στην Ελλάδα, δεν υπάρχει ανάγκη να κάνουμε τουρσί, όπως στην Ρωσία, γιατί έχουμε πολλά λαχανικά και φρούτα όλο τον χρόνο.  Όμως, το τουρσί δεν παύει να είναι ένας μεζές με αξιόλογη διατροφική αξία.

Τα υλικά μας  (για 2 μονόλιτρα βάζα)
1,5 κιλ. αγγουράκια τρυφερά
2 κρεμμύδια μεσαίου μεγέθους
5 σκελίδες σκόρδο
2 κ.σ.  σιναπόσπορο (σπόροι μουστάρδας) ή εναλλακτικά                                     2 κ. γλ. μουστάρδα σκόνη (κοφτές) 
1 κ.σ. κουρκουμά (γεμάτη)
2 κ.σ. μπαχάρι κόκκοι (γεμάτες)
1 κ.γλ. κόκκοι μαύρου πιπεριού (γεμάτη)
2 φύλλα δάφνης
1 κούπα ζάχαρη
4 κ.σ. αλάτι
220 ml μηλόξυδο
330 ml νερό

Προετοιμασία
1.   Πλένουμε και κόβουμε τα αγγούρια* και τα κρεμμύδια σε φέτες μέτριου πάχους σε ένα ευρύχωρο σκεύος.  Αλατίζουμε και ανακατεύουμε. Την τελευταία κουταλιά αλάτι την ρίχνουμε από πάνω. Τοποθετούμε πάνω στα υλικά ένα βαρύ σκεύος που να ασκεί πίεση (π.χ. δοχείο με νερό).
2.   Αφήνουμε να σταθούν για 3 ώρες για να τραβήξει το αλάτι την υγρασία και να αλμυρίσει το αγγούρι και να γίνει σφικτό. Στραγγίζουμε και πετάμε τα υγρά.
3.  Δοκιμάζουμε ένα αγγουράκι κι αν μας φανεί πολύ αλμυρό, τα ξεπλένουμε με τρεχούμενο νερό.
4.     Σε μια κατσαρόλα φτιάχνουμε την μαρινάδα ρίχνοντας μαζί ζάχαρη, ξύδι, νερό, δάφνη, μπαχάρι, κουρκουμά, σκόρδο, σιναπόσπορο. Αφήνουμε να βράσουν για λίγο (5΄). Κατόπιν ρίχνουμε τα αγγούρια με το κρεμμύδι στην μαρινάδα και αφήνουμε να πάρουν μια βράση, όχι περισσότερο, από 2΄-3΄.
5.    Γεμίζουμε μέχρι επάνω αποστειρωμένα γυάλινα βάζα με τα αγγούρια, το κρεμμύδι και την μαρινάδα. Μέσα στα βάζα επιπλέον μπορούμε να προσθέσουμε σέλερι  ή πιπερίτσα τσίλι.
6.      Κλείνουμε τα βάζα και τα τοποθετούμε ανάποδα σε μια πετσέτα, για να απορροφήσει τα υγρά, που ίσως ξεφύγουν. Τα αγγούρι τουρσί θα είναι έτοιμο σε 5 ημέρες. Καλό θα ήταν όμως να κάνουμε μια πρώτη γευστική δοκιμή μετά από 24 ώρες.

Καλή επιτυχία!

*     Αν έχουμε, χρησιμοποιούμε κυματοειδές μαχαίρι στο κόψιμο των αγγουριών για πιο ενδιαφέρουσα παρουσίαση.                                                                 

Το καρπούζι-τουρσί  είναι η γαστρονομική περιπέτεια του καλοκαιριού.  Σε ορισμένες περιοχές της Ρωσίας,  αυτό το ασυνήθιστο παρασκεύασμα είναι από αιώνες γνωστό κι αγαπημένο ορεκτικό.

Το καρπούζι έφτασε στην Ρωσία μεταξύ 13ου-15ου αιώνα από τους Τάταρους, κατά μία εκδοχή, ή από  Ινδούς εμπόρους της εποχής της Ρωσίας του Κιέβου, κατά μία άλλη, και άρχισε να καλλιεργείται στο νότο στην περιοχή του Αστραχάν, εκεί όπου εκβάλλει ο Βόλγας.  Έγινε ευρύτερα γνωστό όμως στα μέσα του 17ου αι. όταν  έφτασε στο τραπέζι του τσάρου Αλεξέι Ρομάνωφ.

Όπως συνέβη με πολλές γαστρονομικές καινοτομίες, έτσι και το καρπούζι δεν έγινε αμέσως αποδεκτό από τον απλό κόσμο. Γενικά, οι Ρώσοι δεν το έτρωγαν ωμό και με δεδομένο ότι κάνουν τουρσί πολλούς καρπούς του καλοκαιριού για να τους συντηρήσουν και να τους έχουν για τον χειμώνα, έτσι  άρχισαν να κάνουν τουρσί και το καρπούζι.  Το έβραζαν και το αλάτιζαν ή τα μαρινάριζαν ολόκληρα σε ξύλινα βαρέλια με ξύδι ή κιτρικό οξύ. Στο παλάτι η ψίχα του καρπουζιού μαγειρευόταν σε σιρόπι  με μπαχαρικά.    

Για να πετύχει το καρπούζι τουρσί, η νοικοκυρά πρέπει να προσέξει δύο πράγματα. Πρώτον,  να επιλέξει ένα γλυκό, αλλά όχι παραωριμασμένο καρπούζι και δεύτερον τα βάζα που θα χρησιμοποιήσει να έχουν αποστειρωθεί.

Το σκόρδο, κλαράκια άνηθου ή σέλινου, φύλλα δάφνης, κόκκοι μαύρου πιπεριού,  μπαχάρι,  χρένο (horseradish) χρησιμοποιούνται παραδοσια-κά για να αρωματίσουν το τουρσί.

Το καρπούζι τουρσί  σερβίρεται συνήθως σε εορταστικά τραπέζια σαν γαρνιτούρα ή ορεκτικό.

Τα υλικά μας (για δύο βάζα του 1 λίτρου ή ένα 2λιτρο)
Περίπου ¼ ενός μέτριου καρπουζιού
1,5 λίτρο νερό
1 κ.σ. αλάτι (κοφτή)
3 κ.σ. ζάχαρη (γεμάτες)
2 σκελίδες σκόρδο σε ψιλές φετούλες
1 μικρό κρεμμύδι σε φετούλες
1 κ.σ. ξύδι 7%-8%
2 φύλλα δάφνης
μερικά κλαδάκια άνηθο
4-5 κόκκους μαύρο πιπέρι
λίγη καυτερή πιπερίτσα 

Προετοιμασία
1.  Αποστειρώνουμε τα βάζα είτε τοποθετώντας για λίγο σε νερό που βράζει, είτε στον φούρνο στους 100˚C για 20’ μαζί με ένα μπωλ με νερό.
2.   Κόβουμε το καρπούζι σε μικρές τριγωνικές φέτες (μαζί με την φλούδα) που να χωράνε στα βάζα.
3.  Τοποθετούμε στον πάτο κάθε βάζου την δάφνη, μερικούς κόκκους  πιπεριού, φετούλες σκόρδου και κρεμμυδιού, λίγο άνηθο.
4.   Στη συνέχεια τοποθετούμε τις φέτες καρπουζιού προσπαθώντας να καλύψουμε τα κενά, αλλά χωρίς να ασκούμε πίεση. Όταν γεμίσει το βάζο σκεπάζουμε με λίγο άνηθο, την πιπερίτσα κλπ.
5.  Βράζουμε το νερό, το ρίχνουμε στα βάζα, σκεπάζουμε με το καπάκι και αφήνουμε να σταθούν για 15΄-20΄. Αδειάζουμε προσεκτικά το νερό στην κατσαρόλα, ξαναβράζουμε και περιχύνουμε πάλι τα καρπούζια.  Αφήνουμε για 15΄-20΄.
6. Αφαιρούμε ξανά το νερό, το ζεσταίνουμε να πάρει μια βράση, προσθέτουμε τη ζάχαρη, το αλάτι και το ξύδι.
7.    Γεμίζουμε μέχρι επάνω τα βάζα με την καυτή άλμη  και τα κλείνουμε.
8. Γυρίζουμε τα βάζα ανάποδα, τα σκεπάζουμε με πετσέτα και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
9.  Από την επόμενη ημέρα ξεκινά η ζύμωση. Μετά από 3-4  ημέρες δοκιμάζουμε, αν η γεύση μας ικανοποιεί τα βάζουμε στο ψυγείο. Διαφορετικά τα αφήνουμε σκεπασμένα σε δροσερό μέρος για να γίνει πιο δυνατή η γεύση της πίκλας. Διατηρούμε στο ψυγείο, είτε εκτός ψυγείου μέχρι 1-1,5 μήνα.

Οι πίκλες θέλουν πειραματισμό για να πετύχει η γεύση που μας αρέσει. Δοκιμάστε, πειραματιστείτε. Σίγουρα κάποιους θα καταπλήξετε! 

Καλή έμπνευση!