Καλοκαίρι στην Μόσχα, το μπαρ-ρέστοραντ Στριέλκα (Βέλος) βρίσκεται στις όχθες του Μόσχοβα και ακριβώς απέναντι από τον Καθεδρικό του Χριστού Σωτήρα. Είναι ένα από τα πιο μοντέρνα και αγαπημένα μέρη των Μοσχοβιτών.
Ο σεφ-μπάρμαν της Στριέλκα, Σεργκέι Τσεσνοκόφ, προτείνει spritz με μηλίτη στη θέση του prosecco που αποδεικνύεται μια εκδοχή ακόμη πιο καλοκαιρινή και αναζωογονητική. Ο Σεργκέι θεωρεί ότι οι άνθρωποι αγαπούν τα διαφανή ποτά με πάγο γιατί τα συνδέουν με την ηρεμία, την χαλάρωση και τις διακοπές. “Γι’ αυτό όταν έρθει το βράδυ, μετά τη δουλειά, θα ήθελα να προκαλέσω στους φίλους που έρχονται στη Στριέλκα τα συναισθήματα αυτά ακόμη και μέσω ενός ποτού και να τους ξυπνήσω την αίσθηση ευχάριστων αναμνήσεων”.
Αν πάλι θελήσετε κάτι πιο δυνατό, οι τακτικοί θαμώνες προτείνουν Daiquiri Χέμινγουεϊ ή για κάτι υγιεινό, αξίζει ο χυμός κίτρου!
Παραδοσιακά, το ρωσικό τραπέζι είναι αρκετά λιτό : ζυμαρικά, κουρκούτι από σιτηρά και σούπες λαχα-νικών. Το κρέας σπάνια μαγειρευόταν, μια και οι περισσότερες ημέρες του χρόνου ήταν ημέρες νηστείας. Και όμως, με απλά υλικά μαγειρευόταν μια μεγάλη ποικιλία εύγευστων πιάτων.
Στην πολύχρονη ιστορία της, η ρωσική κουζίνα υιοθέτησε και συνένωσε πολλές και διαφορετικές μαγειρικές παραδόσεις. Η πληθώρα των λαών που αποτέλεσαν την Ρωσική Αυτοκρατορία και αργότερα την Σοβιετική Ένωση πλούτισαν την ρωσική κουζίνα με πιάτα, τα οποία οι Ρώσοι αποδέχθηκαν ως δικά τους. Έτσι το Ουκράνεζικο μπορς, τα Σιβηριανά πελμιένι και το τσάι που εμφανίστηκε στη Ρωσία στο τέλος του 16ου αι. με την προσάρτηση των Χανάτων του Αστραχάν και του Καζαχστάν κατοχυρώθηκαν στη συνείδηση των Ρώσων ως ρωσικά.
